Toegangspoort Domani

Toegepaste kunst

Een boeiend aspect van mijn werk vind ik het uitvoeren van opdrachten.
De mate waarin ik in staat ben om mijn eigen beeldtaal te koppelen aan de opdrachtomschrijving is interessant en leerzaam voor mijn autonome werk.  Omgaan met begrenzingen in de artistieke mogelijkheden vanwege functionaliteit, budget en ruimte  zijn een uitdaging voor mijn probleemoplossend vermogen.
Opdrachten vragen vaardigheden die verder gaan dan de artistieke kwaliteiten in het atelier. Een goed luisterend oor voor de opdrachtgever, technische inzichten in de uitvoerbaarheid van het idee en organisatorische kwaliteiten om het artistieke idee te realiseren zijn onmisbaar in de uitvoering van opdrachten. De openbare ruimte  vraagt om extra kwaliteiten op het gebied van ruimtelijk inzicht, invloed van omgevingsfactoren en monumentaliteit van het ontwerp. Het vraagt om meer verdieping in de zeggingskracht van het werk voor een grotere groep mensen en voor een lange tijd. Het vraagt om een rijke gelaagdheid in de mogelijke betekenissen van een kunstwerk.

Voor deze opdracht heb ik weer gezocht naar de kwaliteit van een landmark. Het totaalbeeld moet zeer eigen, opmerkelijk en bepalend zijn voor die specifieke ruimte waar het zich bevindt. Middelmatige, oppervlakkige en onopvallende vormgeving zou hier tot mislukken gedoemd zijn.  Een landmark is als een ‘gestalt’, een beeld waarin vorm en betekenis samenvallen, een krachtig teken dat als vanzelfsprekend op die plaats aanwezig is zonder ook maar enigszins in z’n vorm vanzelfsprekend te zijn.

Groots aanwezig op deze plek is het kerkgebouw uit de 15 de eeuw. Samen met het aanliggende klooster heeft de Dominicaner kerk in Venlo eeuwenlang een sterke invloed gehad.
Nu werd deze sacrale ruimte omgebouwd tot een cultuurpodium en horecagelegenheid. aardser kan het niet worden. Deze twee betekenissen wilde ik in de poort samen laten komen middels materiaal- en vormkeuze. Dit samengaan, dit verbinden, omarmen, voor elkaar openstaan en elkaar respecteren van het geestelijke enerzijds en het wereldse anderzijds krijgt vorm in deze toegangspoort. In het ontwerp zie je dit terug in de moderne abstracte beeldtaal, relatie open- gesloten in de keuze van de draaitechniek middels een taatssysteem waardoor de twee poortdelen vrijstaand zijn in de ruimte, contrasten in de vorm, de monumentaliteit van de vormgeving en de materiaalkeuze.