Het eerste waar we de emotie aan aflezen is het gezicht.
In 2012 heb ik dit na aanleiding van de economische crisis onderzocht in een materiaal dat doorgaans decoratief gehanteerd wordt, maar wat ik hier beeldend wilde toepassen.
De serie ‘The average man’ in geglazuurd keramiek gaan over de verontrusting van ‘de gewone man’, komend vanuit een welvarend tijdperk zonder eigen oorlog en ellende, badend in overdadige consumptie en onbewust decadent, maar nu geconfronteerd wordend met een onzekere toekomst in een wereld waar het perspectief op verbetering uitblijft.
In deze serie portretkoppen staat de onrust centraal. Onrust, verbazing, woedende onmacht en een naar binnen gekeerde kritische blik op zijn eigen handelen. Terugkijkend in de geschiedenis en beseffend dat we in een unieke situatie zitten waarin de grote economische problemen voor het eerst niet met oorlog worden opgelost.
