‘Small mercies’

Transformatie

Sinds de jaren ’90 gaat mijn aandacht uit naar vergankelijke en ‘waardeloze’ materialen. Materialen ook die niets met de verhevenheid van kunst te maken hebben en door hun onaanzienlijke karakter ongebruikelijk zijn voor kunst. De grilligheid van het materiaal trekt mij aan, z’n ‘nietszeggendheid’.
In deze serie kleine wandobjecten betreft het in alle gevallen reststukken van eerder werk, zonder waarde, afval.
Wat ik interessant vind is de transformatie van deze materialen. Door bewerking of combinatie met een ander materiaal zoek ik naar het associatief vermogen ervan. Het gaat niet om een figuratieve betekenis maar om de bezieling, de zeggingskracht. Om het vermogen zinvolle betekenissen op te roepen (evocatieve kracht), niet vanuit z’n figuratieve herkenbaarheid, kunsthistorische of materiële waarde, maar vanuit de bewerking, vorm en compositie.
Het gaat erom het voorstellingsvermogen van de kijker uit te dagen. Het werk ontsluit betekenis in de vragen die de toeschouwer zich erbij stelt.
De relatie kan hierin gelegd worden met de Arte Povera in Italië (Mario Merz, Luciano Fabro, Jannis Kounellis, Giulio Paolini e.a.) en Joseph Beuys.