‘Like the compliance of a chess piece’

Onvoorspelbaarheid

Een verder leeg, diepzwart plateau geeft alle ruimte aan een smal zeshoekig marmerblok waarop twee geometrische buisvormen samengevoegd zijn met een organische bronzen vorm. Het lichtroze marmer vertoont erop neergeregende bronsgroene sporen.
Een diversiteit aan materialen met elk hun specifieke karakter vormen samen dit kunstwerk: het grondvlak is van een ondoordringbaar graniet, het marmer is zacht, poreus en absorbeert als het ware zijn omgeving. Het staal heeft een laklaag als een tweede huid. De patina van het brons blijft veranderen onder invloed van het weer.
Zowel de kleuren alsook de materialen en vormen in het werk contrasteren sterk met elkaar.
De smalle verticale compositie op het horizontale vlak suggereert dat de hoofdvorm meer ruimte zou kunnen  innemen dan er nu gebeurt. Is het zoekende naar zijn plaats?
Voegt de bronzen vorm zich bij de andere vormen of wil ze zich er aan onttrekken?
Kunst roept altijd de vraag op of er soms meer is dan wat je op het eerste gezicht ziet.
( ‘Als de wereld begrijpelijk was, zou er geen kunst bestaan’.  Albert Camus).
In deze abstracte vormtaal is een eenduidige  betekenis dan ook niet te verwachten.
Het voorstellingsvermogen en de verbeeldingskracht van de kijker worden uitgedaagd.

Voor mij gaat dit werk over de mate waarin we als mens bereid zijn ons aan te passen en te schikken naar regels, afspraken, of onverwachte situaties in het leven, net zoals een schaakstuk deel is van de onvoorspelbaarheid van een schaakspel.
Deze onvoorspelbaarheid wordt in het beeld gesymboliseerd door het onbestemde zwart van het ‘speelveld’ (granieten grondvlak). Het wel of niet willen voegen naar regels of het onvoorziene vindt zijn vertaling in de organische bronsgroene vorm in contrast met de strak geometrische, hoge buisvorm.
Tegenstellingen in kleur, licht- donker, organisch- geometrisch, hoekig- rond, verticaal- horizontaal versterken de beeldende symboliek en evocatieve kracht van het werk.

De focus in al mijn werk is gericht op de invloed van onvoorspelbaarheid en toeval in het leven.
Het gaat me om de onvoorziene momenten waar de verschillen ontstaan in opvattingen en overtuigingen, waar we keuzes moeten maken omdat toevallige of onbeheersbare situaties ons hiertoe dwingen.
Ik verken de onrust en chaos die hieruit ontstaat en de basale behoefte van de mens om het evenwicht te herstellen. Dit levensritme van verstoring, chaos en herstel loopt als een rode draad door mijn werk.  Ik verbeeld  de verwarring, de agressie en twijfel die dit oproept en hoe dit wringt met dogmatische overtuigingen.

Hoe gefundeerd is ons oordeel eigenlijk , hoe rekbaar onze tolerantie. Hoe stellig kan onze mening zijn en wanneer zijn we bereid deze aan te passen aan nieuwe inzichten?
Zo ben ik in mijn werk steeds op zoek naar het spanningsveld tussen het vertrouwde en het onverwachte.
Tegenstellingen die hieruit ontstaan zoals orde en chaos, rust en onrust, pijn en verlossing,
schoonheid en verschrikking zijn daarmee vaste componenten in mijn werk.
De heftigheid die ze veroorzaken in het leven wil ik terugvinden in vorm en materiaal.
De relevantie van het gebruikte materiaal en techniek zit in de evocatieve kracht van de beelden:  ik ben  geïnteresseerd in de onverwachte richtingen waarin ze onze gedachten sturen.
Vanuit de beeldmiddelen wil ik onze manier van kijken onderzoeken en de werkelijkheid verkennen in zijn meervoudige betekenissen.
Een werk wordt voor mij interessant als een niet- benoembare twijfel in de betekenis ruimte creëert voor meerduidige  gedachten.  Een gevoel van onvoltooidheid en veranderlijkheid is hierin essentieel. Zo vermijd ik eenduidigheid in mijn beeldtaal en dwingt het werk tot verder kijken dan de buitenkant die aan ons getoond wordt:  niets staat vast, niets is blijvend.