Sinds 2012 onderzoek ik het thema dementie.
De persoonlijke ervaringen met mijn dementerende moeder gaven hier de aanzet toe.
Geleidelijk aan begon ik te ervaren hoe het lichaam van een dementerende het kleine beetje energie dat overblijft, concentreert in het hoofd.
De sterke emoties van verwarring, onrust, onmacht en wanhoop vinden daar plaats terwijl de overige lichaamsfuncties steeds verder nalaten.
In de verbeelding ervan heb ik me zowel in de ruimtelijke werken als ook in de tekeningen en schilderijen geconcentreerd op de expressie van het voorhoofd en de ogen.
De werken drukken de spanning uit die achter de ogen voelbaar is, maar niet meer uitgesproken wordt.