In de stelselmatige afwisseling van materiaal en vorm toon ik het belang van voortdurende bevraging van standpunt en overtuiging. Op het moment dat een bepaalde beeldtaal vertrouwd gaat worden voor mij besef ik dat dit geen uitdaging meer is voor het voorstellingsvermogen en daarmee slechts zalvend voor de goedkeuring van de kijker. Er ontstaat dan bij mij de sterke behoefte mijn perspectief te veranderen en de vertrouwde weg te verlaten. In zekere zin vindt er een zelf censurerende relativering plaats.
In dit spanningsveld ligt de essentie van mijn werk.
Keramiek series.
Na een periode waarin ik geometrisch architectonische beeldtaal onderzocht, stapte ik in 2006 over naar het organische en plastische materiaal klei. Omdat klei en glazuur vaak een decoratieve functie hebben en als zodanig ook meestal toegepast worden, wilde ik nu niet de decoratieve maar de beeldende mogelijkheden onderzoeken. Dit resulteerde in enkele series in geglazuurd keramiek. De thematiek van deze drie series hebben de tegenstrijdigheid van orde en chaos, opbouw en destructie, schoonheid en verschrikking in ons leven overeenkomstig.
De serie ‘Die Meerestiefe ruft in meiner Seele’ gaat over de tegenstellingen in het leven. Specifiek ten grondslag hieraan liggen mijn eigen ervaringen als sportduiker, waarbij ik mijn grootste rust ervaar onderwater, terwijl de onderwaterwereld eigenlijk een onnatuurlijke en gevaarlijke omgeving is voor ons. We horen er niet thuis. De titel van deze serie benoemt het verlangen naar rust op een plek waar dat eigenlijk niet mogelijk zou kunnen zijn.
Vraag meer informatie aan over dit kunstwerk of naar de mogelijkheden naar een soortgelijk kunstwerk op maat
