Voor mij wordt beeldtaal interessant als het beeld dat ik creëer geen direct houvast meer geeft vanuit ons vertrouwde vocabulaire. Het ontbreken van een referentiekader vanuit bekende beelden en betekenissen is voorwaarde voor mijn werk. Dit ontbreken van oriëntatie geeft ruimte aan onze verbeeldingskracht. De kijker ontkomt niet aan de noodzaak zijn voorstellingsvermogen aan te spreken om te komen tot betekenis. Zonder deze bereidheid en behoefte heeft kunstkijken weinig kans van slagen.