Ik creëer de brug, niet de overkant’.
Blog en actualiteit'Ik creëer de brug, niet de overkant'.
Beeldende kunst gaat over de autonome zeggingskracht van objecten. Over het vermogen van deze objecten ( in de ruimste zin van het woord) om beelden op te roepen die verder reiken dan de uiterlijke verschijningsvorm van het object. 'Er is meer dan je ziet'.
De beeldend kunstenaar onderzoekt de mogelijkheden om een suggestieve werking te creëren die bij de kijker tot nieuwe inzichten kan leiden. Decoratieve esthetiek is hierbij ondergeschikt aan de zeggingskracht.
De individuele kijker zélf gaat over de betekenis die ontstaat. Deze wordt niet eenduidig aangereikt.
Als beeldend kunstenaar ben ik dus op de eerste plaats 'beeldenmaker', niet filosoof, klimaatactivist, wereldverbeteraar, psycholoog, socioloog of bioloog.
Ik werk primair met het aanschouwelijke. Het beeld dat ik creëer roept vanuit de kracht van de zichtbare elementen zelfstandig de inhoudelijke spanning op, onafhankelijk van een eventueel rationeel uitgangspunt dat in z'n dominantie het werk zou degraderen tot een illustratie van de uitleg: de kunstenaar als wereldverbeteraar of filosoof maakt een aan zijn betoog ondergeschikte illustratie, in plaats van een autonoom kunstwerk.
Een overheersende, aan het werk ten grondslag liggende rationele opvatting leidt tot demystificatie van de beeldtaal.
Als beeldend kunstenaar reik ik beelden aan die het vermogen hebben om vanuit hun evocatieve kwaliteit de kijker zelf aan te zetten tot vragen stellen, filosoferen en analyseren om zo te komen tot nieuwe inzichten en perspectieven.
In mijn werk begint daarom alles bij mijn fascinatie voor de zeggingskracht van materialen en vormen. De uitdaging zit in de mogelijkheden om een ogenschijnlijk onbeduidende vorm of materiaal te transformeren tot een object dat het vermogen heeft onverwachte gedachten op te roepen en de kijker aan te zetten tot nieuwe associaties.
Deze evocatieve kracht is de basis van mijn materiaal- en vormonderzoek.
Aanleiding is steeds de honger naar nieuwe verbeeldingen van onze doorgaans behoudende en utilitaire dagelijkse werkelijkheid.
Ik zoek een andere context, verrassende samenhangen, nieuwe beschouwingen.
Ik onderzoek de vertrouwde dingen in een nieuwe dimensie.
De uitdaging bij het werken met materialen en vormen zit voor mij in de invloed van het onverwachte en ongebruikelijke.
Door steeds het vertrouwde in twijfel te trekken worden we uitgedaagd na te denken over de waarheid van onze overtuigingen. Door steeds nieuwe perspectieven in mijn werk aan te nemen dwing ik mezelf na te denken over mijn eigen standpunten.
Ik analyseer mogelijkheden en onmogelijkheden, overweeg de schijnbare onmogelijkheden in hun zeggingskracht, beproef onverwachte verbanden.
Er ontstaat als het ware een mentale ruimte tussen het beeld en z'n betekenis. Als kunstenaar creëer ik deze mentale ruimte en vind hierin mijn primaire uitdaging. In deze ruimte ontstaat de evocatieve kracht van het werk.
Een kunstwerk ontstaat, meer dan dat het gemaakt wordt. Het is nooit een product, de kunstenaar nooit een ondernemer.
In mijn atelier creëer ik daarom een werkomgeving waarin toeval de ruimte krijgt en onvoorspelbare handelingen invloed kunnen hebben op het werk. In het toelaten van onvoorspelbare factoren in dit gecreëerde toeval leidt een proces wat begon vanuit een cartesiaanse twijfel en ongedefinieerde doelen tot nieuw perspectief en hervonden evenwicht.
Wat je ziet is een brug naar andere perspectieven. Deze brug leidt naar nieuw terrein, onontgonnen gebied in onze verbeelding.
Des te meer spanning er in de brug zit, des te meer er sprake is van kunst.
Ruud Simons, juli 2023.
