Ik creëer de brug, niet de overkant’.
Blog en actualiteit'Ik creëer de brug, niet de overkant'.
Beeldende kunst gaat over het vermogen van twee- en driedimensionale objecten om een beeldende zeggingskracht te hebben.
We onderzoeken in beeldende kunst de mogelijkheden om deze objecten een suggestieve werking te geven die bij de kijker tot nieuwe, verruimende inzichten leidt.
De individuele kijker zélf gaat over de betekenis die ontstaat. Deze wordt niet eenduidig aangereikt.
Als beeldend kunstenaar ben ik dus op de eerste plaats 'beeldenmaker', niet filosoof, wereldverbeteraar, politicus, psycholoog, socioloog of bioloog.
Ik werk primair met het aanschouwelijke. Het beeld dat ik creëer moet zelfstandig de inhoudelijke spanning oproepen, dus niet een eventueel rationeel uitgangspunt dat in z'n dominantie het werk degradeert tot een illustratie van de uitleg: de kunstenaar als wereldverbeteraar of filosoof daarentegen illustreert z'n betoog.
Als beeldend kunstenaar reik ik de beelden aan die het vermogen hebben om vanuit hun evocatieve kwaliteit de kijker aan te zetten tot filosoferen, analyseren, het leggen van verbanden
en het komen tot nieuwe inzichten en perspectieven.
In mijn werk begint daarom alles bij mijn fascinatie voor de zeggingskracht van materialen en vormen. De uitdaging zit in de mogelijkheden om een ogenschijnlijk onbeduidende vorm of materiaal te transformeren tot een object dat het vermogen heeft onverwachte gedachten op te roepen en de kijker aan te zetten tot nieuwe associaties.
Deze evocatieve kracht is de basis van mijn materiaal- en vormonderzoek.
Aanleiding is steeds de honger naar nieuwe verbeeldingen van onze gangbare en doorgaans utilitaire dagelijkse werkelijkheid.
Ik zoek een andere context, verrassende samenhangen, nieuwe beschouwingen.
Ik onderzoek de vertrouwde dingen in een nieuwe dimensie.
Er ontstaat als het ware een mentale ruimte tussen het beeld en z'n betekenis. Als kunstenaar creëer ik deze mentale ruimte en vind hierin mijn primaire uitdaging. In deze ruimte ontstaat de evocatieve kracht van het werk.
Wat je ziet is een brug naar andere perspectieven. Deze brug leidt naar nieuw terrein, onontgonnen gebied in onze verbeelding. Des te meer spanning in die brug zit, des te meer we spreken over kunst.
De uitdaging bij het werken met materialen en vormen zit voor mij in de invloed van het onverwachte en ongebruikelijke.
Ik analyseer mogelijkheden en onmogelijkheden, overweeg de schijnbare onmogelijkheden in hun zeggingskracht, beproef onverwachte verbanden.
In mijn atelier creëer ik een werkomgeving waarin toeval de ruimte krijgt en onvoorspelbare handelingen invloed hebben op het werk.
In het toelaten van onvoorspelbare factoren in dit gecreëerde toeval leidt een proces wat begon vanuit ongedefinieerde doelen en onzekerheid tot nieuw perspectief en hervonden evenwicht.
Ruud Simons, mei 2023.
